Að kosningum til alþingis loknum.

Niðurstaðan liggur nú ljós fyrir og Samfylking og VG eru í viðræðum um myndun ríkisstjórnar. Það eru fleiri möguleikar í spilunum varðandi myndun ríkisstjórnar, en hæpið er að Sjálfstæðisflokkurinn komi þar að málum, eins og málflutningur ,,andstæðinganna“ var í aðdraganda kosninganna. Það þótti henta vel að Sjálfstæðisflokkurinn væri blóraböggullinn og allt honum að kenna, sem aflaga fór. Nú eru líkur á að ESB Samfylkingarinnar getur orðið ásteytingarsteinn í viðleitni S og VG til framhalds samstarfs í ríkisstjórn. Hvað meina menn með því að halda fram að Samfylking hafi sigrað í kosningunum? Er það vegna skýrrar stefnu í ESB málinu? Það tel ég ekki vera og ekkert ljóst í þeim efnum. Hvaða málflutningur sigraði? Ef þeim tekst að setja kúrs til samstarfs í ríkisstjórn, þá spái ég því að brestir fari að myndast fljótlega vegna óstýrlátra hópanna sem að þessum framboðum standa. Hvað þá með meginverkið = að leysa vanda heimila og fyrirtækja í landinu? Er það ekki málið nr. 1, 2 og 3? Það er málið nr. 1, 2 og 3. Dægurflugur og framtíðarmúsík mega ekki þvælast fyrir þessum brýnustu verkum, svo sem gerðist í 80 daga ríkisstjórninni.
D- deildin.
Sjálfstæðisflokkurinn þarf í alvarlega skoðun varðandi innra skipulag og stöðu flokksins í samfélaginu. Ýmsir og augljósir vankantar voru á málflutningi fulltrúa flokksins, aðferðafræði og auglýsingum fyrir kosningar nú.
Hvað kom fyrir sóknarviljann í D – deildinni?
Flokkurinn var drifinn í mikla vörn, þar sem fulltrúar hinna flokkanna fóru þá leið að dæma D – lista úr leik og það bar árangur til kjósenda. Það er háttur vinstri manna að vinna með slíkum hætti og hamra á, þegar færið er opið. Styrkjaruglið virtist síðan verða til þess, að allur vindur var úr hluta frambjóðenda flokksins og hluta hörðustu stuðningsmanna. Í hita umræðunnar um ótrúlega risastyrki til flokksins drukknuðu játningar forystu Samfylkingar og Framsóknar um styrkina til þeirra flokka á sama tíma. Einkum var athyglisvert hve umræðu um (Baugs)styrkina til Samfylkingarinnar var drekkt í fjölmiðlunum. Þeir eru miklir spunameistarar hóparnir sem tilheyra Samfylkingu. Eru öll kurl komin til grafar varðandi subbustyrkina til spunameistaranna?
Dæmi um spuna.
Talandi um spunameistara Samfylkingarinnar, þá kemur í hugann áætlun þeirra ágætu manna Lúðvíks Geirssonar bæjarstjóra í Hafnarfirði og Gunnars Svavarssonar alþingismanns (sem lenti í ónáð hjá formanni Samfylkingar á sínum tíma). En þeir ætluðu að skipta, svona ,,á ljúfu nótunum“ – það bara klikkaði. Bæjarstjórinn vildi á þing og Gunnar átti að verða bæjarstjóri. Bæjarstjórinn náði bara ekki inn á alþingi í kosningunum. Plottið gengur ekki alltaf upp hjá Samfylkingunni.
Landsfundurinn og hvað svo?
Það sem liggur á borðinu m.a. er að þeir sem sóttu Landsfund Sjálfstæðisflokksins voru að vissu leiti hafðir að fíflum. Í því sambandi má nefna framkvæmd fundarins, slagorð, ræðu fyrrverandi formanns og glundrið varðandi ESB niðurstöðuna.
Eftirfylgni ,,samstöðunnar“ á Landsfundinum varð síðan býsna skrautleg.
Varðandi ESB – af hverju að hræðast mögulega aðildarumræðuna? Ef árangur yrði af slíkum viðræðum, þá er það þjóðin sem hefur úrslitavaldið á endanum með kosningum. Af hverju að leggja gildrur til að reyna að fresta sem lengst umræðunni? Hvaða vit er í því að Sjálfstæðisflokkurinn hafni viðræðum fyrirfram, eða setji þessu máli afarkosti með tafaleikjum?
Ég hef óbeit á þeim fagurgala að ESB sé lausn á vanda dagsins í dag. Tel að slík umræða afvegaleiði alvarlega stöðu almennings í landinu vegna þess að það er númer eitt tvö og þrjú að koma með raunhæfar lausnir fyrir almenning og fyrirtækin. Tillögur Sjálfstæðismanna í aðdraganda þingkosninganna um 50% ,,frystingu“ afborgana almennings af fasteignaveðlánum í allt að þrjú ár verður að komast á nú þegar. Það sem minnihluta ríkisstjórnin samþykkti fyrir nokkru um greiðsluaðlögun fyrir einstaklinga með tilsjónarmanni, er allt of flókið og í raun algert rugl. Enda er það mjög að hætti vinstri manna lausna að vera ofan í hálsmálinu á liðinu.
Ótölulegur fjöldi einstaklinga og fyrirtækja er að komast upp með að borga ekki skuldir sínar, sumir hverjir algerlega ótrúlegar upphæðir, en þeir einstaklingar sem rembast við að standa í skilum með sínar skuldbindingar er stillt upp við vegg. Sumir virðast bara geta gengið ,,brosandi“ frá sínum skrautlegu skuldbindingum.
Verði það raunin að vextir lækki ekki hratt næstu þrjá til fjóra mánuði og gengi krónunnar nálgist einhverja skynsemi, þá er einfaldlega voðinn vís fyrir þá sem enn reyna að strögla við að standa í skilum við hræðilegar aðstæður.
ESB er ekki lausn í nútíð. ESB er framtíðarmúsík og óþarfi að hræðast slíka umræðu í þjóðfélaginu. Það eru reyndar önnur atriði framar í forgangsröðinni núna.
Sveitarstjórnarkosningar að ári.
Prófkjörsreglum Sjálfstæðisflokksins þarf að breyta, allavega hvað varðar undirbúning kosninga til sveitarstjórna að ári. Í fyrsta skipti í aðdraganda sveitarstjórnarkosninga vorið 2006 var þessum stífu gildandi reglum fylgt af hálfu Sjálfstæðisfélags Álftaness. Fram að því höfðu prófkjör félagsins verið opin, þ.e. allir stuðningsmenn framboðs félagsins gátu tekið þátt án þess að þeir sem ekki voru skráðir félagsmenn þyrftu að ganga formlega í Sjálfstæðisfélagið.
Í prófkjöri fyrir sveitarstjórnarkosningar vorið 2006 var viðhaft prófkjör. Lítil þátttaka félagsmanna varð m.a. vatn á myllu ,,andstæðinganna.“ Frumstæður Á – listinn varð til fyrir tilstilli fámenns hóps, sem sá sér leik á borði og náði ,,árangri“ með brellum og kjánaskap, sem svo sannarlega er ekki til eftirbreytni. Uppstilling fulltrúa Á – lista á ,,stefnumálum“ í aðdraganda sveitarstjórnarkosninga vorið 2006 var með miklum ólíkindum, en nógu margir tóku fagurgalann og rausið gott og gilt. Allir sem vilja, sjá að eftirleikur fulltrúa Á – lista er skelfileg staða bæjarsjóðs, sem jafnt og þétt árin 2006, 2007 og 2008 var stefnt á hliðina með óábyrgum hætti. Þegar efnahagshrunið kom síðan ofan í mjög alvarlega stöðu bæjarsjóðs, þá flæddi yfir gleðibikar Á – listans. Lög um sveitarstjórnir gera ekki ráð fyrir slíkri háttsemi með almannafé, sem við Álftnesingar höfum upplifað síðustu þrjú árin í boði fulltrúa Á - lista.
Mjög mikilvægt er að reglum Sjálfstæðisflokksins verði breytt, eða gerð undanþága varðandi Álftanesið. Álftnesingar þurfa að eiga val um hvort viðkomandi sé í Sjálfstæðisfélaginu og/eða Sjálfstæðisflokknum. Sjálfstæðisfélagið gæti orðið aðili að bæjarmálahópi? Svo er einn möguleiki enn, að Sjálfstæðisfélagið á Álftanesi verði aðili að víðtæku samstarfi um framboð til sveitarstjórnakosninga að ári?
Við svo erfiðar aðstæður sem blasa við á Álftanesi eftir gjaldþrot Gleðibanka Á – listans, þá dugir ekkert hálfkák. Finna þarf lausnir, sem íbúar geti sameinast um í erfiðri varnarbaráttu vegna stöðu bæjarsjóðs. Þegar ársreikningur 2008 verður loksins gerður opinber, munum við sjá skuldastöðu, sem engan óraði fyrir. Hér hefur Á – listinn verið í ,,svona svolítið 2007“ – allt kjörtímabilið, alveg frá fyrsta degi. Sjá m.a. greinina hér á undan þessari.
Hugmyndir sem ég kynnti í pistli dags. 11. janúar sl. og eru hér á síðunni, þarf að ræða opinskátt, svo sem ég hef hvatt til og án fordóma.
Framtíð Álftnesinga er í húfi. Höfum við annarra hagsmuna að gæta?
Er eitthvað athugavert við það að þeir sem gefa kost á sér í pólitík á landsvísu eða í sveitarstjórnum sýni auðmýkt? Lærum af reynslunni.

Guðmundur